ჩინური ლეგენდა

ჩინური ლეგენდა 

1992 წელს სამყაროში სენსაციური ამბავი მოხდა , რომელიც ფიკუოკაში მცხოვრებ , 75 წლის მოხუც სეი სენაგონს ეხებოდა. მედპერსონალის შეცდომის წყალობით მოხუცმა მიიღო ჰორმონალური პრეპარატის არასწორი დოზა , რეზულტატში მას ახლიდან წამოუვიდა კბილები , კანი დაურბილდა და ნაოჭები კი გაქრა. რამოდენიმე ხნის შემდეგ აღდგა მენსტრუალური ციკლი , ახალგაზრდა ქალბატონი გათხოვდა და შვილიც გააჩინა.უკვდავების იდეა ახალი არ არის. უმეტეს რელიგიაში ღმერთები უკვდავები არიან….
უკვდავების იდეა ახალი არ არის. უმეტეს რელიგიაში ღმერთები უკვდავები არიან. მითიური არსებები ანგელოზები,დემონები,ნიმფები და სხვები ასევე მუდამ ცხოვრობენ.შეიძლება თუ არა ადამიანი გახდეს უკვდავი? კაცობრიობა ხომ დაავადების გამოც იღუპება , შეიძლება თუ არა გარკვეულ ასაკამდე სიცოცხლე?

გერონტოლოგია , მეცნიერება რომელიც ახალგაზრდა ორგანიზმის დაბერებას შეისწავლის ჯერ კიდევ არ გვაძლევს პასუხებს ამ კითხვებზე.ბიბლიაში მოხსენიებულია პატრიარქი მაფუსაილი , ნოეს მამა , რომელმაც 969 წელი იცოცხლა, მიღწევადია თუ არა ასეთი ასაკი თანამედროვე ადამიანისთვის?

გეროკომია არის მოხუცი კაცის გაახალგაზრდავება.ბრიტანულ მუზეუმში ინახება დისკო , რომელზეც წერია : ‘’აქ წევს გერიმპი, რომელმაც 115 წელი და ხუთი დღე იცოცხლა, ახალგაზრდა წაუბილწავი გოგოების სუნთქვის დახმარებით’’ . კლავდი გერიმპი იყო მასწავლებელი გოგონების სკოლაში , რამაც მას სიცოცხლე გაუხანგრძლივა.

გრაფი კალიოსტრო ირწმუნებოდა , რომ იგი უკვე რამოდენიმე ათასი წლის მანძილზე ცხოვრობდა და მან ამის საიდუმლო იცოდა. იგი თავის რეცეპტს ევროპელ მდიდარ ადამიანებზე ყიდდა , თუმცა ყველა მათგანი ჩვეულებრივად მოკვდა , როგორც ჩანს კალიოსტრო უბრალო ვაჭარი იყო.

როგორც ჩანს უკვდავების საიდუმლოსთან ყველაზე ახლოს მაინც ჩინელები მივიდნენ.ჩინელი იმპერატორის ში-ხანგ ტის დროს არსებობდა ლეგენდა ბედნიერი კუნძულების შესახებ , რომელიც იყო იქ საიდანაც მზე ამოდის, ლეგენდის მიხედვით იქ გენიოსები ცხოვრობდნენ , რომლებმაც იცოდნენ როგორ ეცხოვრათ სამუდამოდ.იმპერატორმა შეკრიბა ექსპედიცია , თუმცა უკან არ დაბრუნებულა. მონაწილეები სამუდამოდ გაქრნენ , შეიძლება ისინი შტორმა შეიწირა ან უკვდავების წყარო იპოვეს და ის კუნძული ისე მოეწონათ , რომ იქ დარჩნენ.

ტან-ის დინასტიირს დროს (ჩინეთში) 618-907 წლებში , სახელმწიფო რელიგია იყო დაოსიზმი. იმ დროში დაოსიზმის სიმბოლოდ ითვლებოდა კუ, რომლებიც გალიებში ჰყავდათ დამწყვდეული.მათ ვისაც ამ რელიგიის სჯეროდათ , ფურცელზე წერდნენ კითხვას თუ რამდენი ხანი იცხოვრებდნენ , მას კუს ფეხ ქვეშ უდებდნენ და იმის მიხედვით თუ კუ საით წავიდოდა ნათელი გახდებოდა მათი სიცოცხლის ხანგრძლივობა , ხოლო თუ საერთოდ არ გაინძრეოდა ეს იმას ნიშნავდა , რომ ადამიანი ან ავად იყო ან დაავადდებოდა და დიდი ხსნის სიცოცხლე არ ეწერა.

მონარქი-დაოსები მიზნად ისახავდნენ ორი სამყაროს შეერთებას და უკვდავების ასე მიღწევას.ამისთვის კი საჭირო იყო სპეციალური სავარჯიშოები და მედიტაციები და ასევე ‘’ოქროს ელექსირი’’, მისი ელექსირის მოპოვება კი დაოსებს მხოლოდ საიდუმლო მოსახლეობისგან შეეძლოთ , რომლებიც ჩრდილოეთის კუნძულებზე ცხოვრობდნენ.ლეგენდის თანახმად ‘’ოქროს ელექსირში’’ 999 კომპონენტი იყო მათ შორის , ალმასაცის , მიწაც , მოზარდის სპერმაც , მეჭეჭიც , ყვავის ნისკარტი და ა.შ ყველა კომპონენტი უნდა ჩაეყარათ წყალში , რომელიც მიღებული იყო იმაღლესი მწვერვალის ყინულის გადნობისგან.იმ შემთხვევაში თუ ელექსირს ერთი კომპონენტი მაინც დააკლდებოდა ან რამე სავარჯიშო არასწორად იქნებოდა შესრულებული ადამიანი კვდებოდა.თუმცა უკვდავობასაც ჰქონდა ბევრი უარყოფითი მხარე , ის ვინც უკვდავი გახდებოდა ვერ იკონტაქდებდა ადამიანებათ , იგი წეროთ გადაიქცეოდა და გაფრინდებოდა ბედნიერ კუნძულებზე და ისიც უკვდავი გენიოსი გახდებოდა.

საინტერესოა საიდან გაიგეს მონარქმა-დაოსებმა ელექსირის შესახებ თუ კუნძულიდან არავინ ბრუნდებოდა ? ამავე ლეგენდის თანახმად მონასტერში მცოხვრები სინ-მინი ნამყოფი იყო ბედნიერ კუნძულებზე მან მიიღო უკვდავება , თუმცა გადაწყვიტა გმირობა ჩაედინა , უკან დაბურუნებულიყო და დაოსებისთვის ელექსირის შესახებ ყველაფერი ეთქვა , ასეც გააკეთა, რეზულტატში კი მან არ იცხოვრა სამუდამოდ , არამედ ხუთასი წელი.

ტან-ის დინასტიირს დროს სუნ-მინი უკვე ყრუ და ბრმა იყო , ძლივსღა ლაპარაკობდა და ამიტომ ტანს საიუდუმლო ვერ უთხრა ვერ რეცეპტირს და ვერ ბედნიერი კუნძულების შესახებ.

ისტორიამ დაოსების შესახებ ბევრი არაფერი შემოგვინახა , თუმცა ისინი მუდამ იმპერატორის მფარველობის ქვეშ იყვნენ.როგორც ცნობილი გახდა მათ კინ-ტანას უკვდავების რეცეპტი გახსნეს და შემდეგ აღარ გამოჩენილან ასპარეზზე , საკუთარ სახლებში ჩაიკეტნენ.

მეორე მსოფლიო ომის დროს , ჰიტლერმა თავისი ხალხი ტიბეტში გააგზავნა , რითი დაკავდნენ ისინი იქ დღემდე უცნობია , ალბათ უკვდავების ელექსირს ეძებდნენ.როგორც ჩანს ეს ისტორია დიდი ხნის მანძილზე ლეგენდად არ ითვლებოდა და ვინ იცის რამდენი ადამიანი შეეწირა ამ საიდუმლოს ამოხსნას.

70-იან წლებში ორი ფრანგი გაემგზავრა ჩინურ მონასტერში რათა გაეგოთ უკვდავების საიდუმლო, მათ ცადეს საიდუმლო გაეგოთ ბერებისგან თუმცა მათ სუნ-მინას ხსოვნა არ შეარცხვინეს და ამასვე შეეწირნენ. რამოდენიმე თვის შემდეგ , ორი ფრანგი შანხაის სასტუმროში მკვდრები იპოვეს , მათ გვერდით კი ოქროს სასმისი იდგა , რომელსაც მძაფრი სუნი ასდიოდა. როგორ ჩანს მათ მაინც მოახერხეს რეცეპტის გაგება , ან პირდაპირ დამზადებული ელექსირი წამოიღეს , მაგრამ მათ ხომ არ იცოდნენ რომ თუ რამე არასწორად იყო შესრულებული ან სავარჯიშოები არასწორად გაკეთებული ადამიანი კვდებოდა.

ამ ფაქტის დროს ნაპოვნი სასმისი კი გაუჩინარდა…

ჩინეთში ახლაც არსებობს დაოსების ასოციაცია , რომელშიც უამრავი ადამიანია გაწევრიანებული და ალბათ კიდევ ცდილობენ დაამზადონ უკვდავების სასმისი…