Skip to main content

ძველი ეგვიპტე ნაწილი 6

ეგვიპტის ერთადერთი ფარაონი, რომელსაც სჯეროდა ღმერთის!

ისტორიიდან გამომდინარე ძველ ეგვიპტეში არავის სჯეროდა ღმერთის. ისინი
იყვნენ კერპტაყვანისმცემლები და ჰყავდათ რამოდენიმე ღმერთი. ძველ ეგვიპტეში
ერთ-ერთ ფარაონს რომელსაც სინამდვილეში ამენჰოტეპი ერქვა(შემდეგში აკჰენატონი)
სჯეროდა ერთადერთი ღმერთის არსებობის. ეს იყო ძველ ეგვიპტეში უდიდესი
ცვლილების დასაწყისი.

image

როდესაც აკჰენატონი ფარაონის ტახტზე ავიდა, ის მაშინაც კი საიდუმლოდ
ინახავდა იმ ფაქტს, რომ მას სჯეროდა ერთადერთი ღმერთის. ფარაონმა თავისავე
მართველობის პერიოდში ყველა კერპი გაანადგურა.

image

წარმატებულმა ფარაონმა გადაწყვიტა, რომ ხალხისთვის დაეჯერებინა ერთღმერთიანობა
და ცდილობდა დაემტკიცებინა, რომ მეფეები ღმერთები არასოდეს არ ყოფილან.

image

ნახეთ ფარაონის შოკისმომგვრელი სიტყვები, რომლითაც ამტკიცებდა ღმერთის
ერთობას და ძალას:

image

"დედის მუცელში ჩვილს სიცოცხლეს შენ აძლევ, შენ ხარ ის ვისაც შეუძლია
ჩვილს არსებობა შეუნარჩუნო დაბადებამდე უჰაერო გარემოში, შენ ანვითარებ
მას და შენ აძლევ იმ ძალას რომელიც საჭიროა საარსებოდ... ბარტყი, რომელიც
კვერცხში უჰაეროდ ცხოვრობს, შენ აძლევ მას გამძლეობას, შენი ნებით ტყდება
ის კვერცხი და იბადება კიდევ ერთი სულიერი არსება... შენ ხარ დიდებული,
შენ ხარ უძლეველი, შენ ხარ ერთადერთი და განუმეორებელი, დიდება ღმერთს!"

image

ფარაონს საკმაოდ ძლიერი მოწინააღმდეგები ჰყავდა, ამიტომ მან გადაწყვიტა თავის
მომხრეებთან ერთად დედაქალაქ ტებიდან ამარნაში გადასვლა, სადაც ააშენა
საკუთარი ქალაქი აკჰენატონის სახელწოდებით...

image

ფარაონი აკჰენატონი ერთადერთ ღმერთს ატონს უწოდებდა, ანუ მისი რწმენა
იყო მიმართული ერთღმერთიანობისკენ, მისი აზრით ღმერთი იყო უჩინარი
უძლეველი, სამყაროს შემქნელი და მმართველი. ატონის სახელზე მან
ახლად აშენებულ ქალაქ აკჰენატონში რამოდენიმე ტაძარი ააშენა.

image

ნახეთ ფარაონის სიმბოლური სიტყვები, რომლებსაც თითქმის ყოველდღე თავის
მომხრეებს ახსენებდა: "ღმერთი არის ერთადერთი, უძლიერესი და უნიკალური.
მან შექმნა ჩვენი პლანეტა, ის არსებობდა მაშინ, როდესაც არაფერი არ არსებობდა"

Comments

Popular posts from this blog

ფარნავაზის სიზმარი

ფარნავაზის სიზმარი ლეონტი მროველის „მეფეთა ცხოვრებაში“ შემონახულია უნიკალური ტექსტი, რომელიც ორი ნაწილისგან შედგება: სიზმრისა და ცხადისგან. ლაპარაკია ფარნავაზის სიზმარზე, რომელსაც აშკარა მითოლოგიური დატვირთვა აქვს. ეს ტექსტი შემთხვევით არ უძღვის წინ ფარნავაზის ცხოვრებას. იგი ფუძემდებლურია, როგორც ყოველი მითოლოგიური ტექსტი. თითოეული რეალია და ქმედება, რომელთაც მასში ვხვდებით, ერთ მიზანს ემსახურება – იმის ჩვენებას, თუ როგორ გახდა ფარნავაზი, მცხეთელი მამასახლისის ძმისწული, მეფე. პირველ რიგში, მზე, რომლის ცვარი ქვესკნელიდან მზის მიერვე გამოხსნილმა ფარნავაზმა იცხო სახეზე. ეს იყო მისი მეფედ ცხების რიტუალის სიზმრისეული ხატი: ფარნავაზმა თავისი მეფედ ცხების სცენა იხილა სიზმრად. აქ ისიც აღსანიშნავია, რომ მამასახლისის ნათესავი, რომელიც თავად არ იყო მამასახლისი, ახალ სტატუსში იბადება, რისთვისაც იგი ჯერ უნდა მოკვდეს. კვდება ჩვეულებრივი ადამიანი და იბადება მეფე. ირემი ციური მზის მონაცვლეა მიწაზე. მითოსურად ისინი გაიგივებ...

ისტორიული წყაროები

ქართული, ბიზანტიური და დასავლეთევროპული წყაროები 1 XI - XII სს. ისტორიის წყაროები XI ს. საქართველოს ისტორიის პირველხარისხოვან წყაროებს წარმოადგენენ ამ საუკუნეებში შექმნილი თხზულებანი ”ცხოვრება და უწყება ბაგრატონიონთა” და ”მატიანე ქართლისა”. XI ს. I ნახევრის ავტორის სუმბატ დავითის ძის ნაშრომში ”ცხოვრება და უწყება ბაგრატონიანთა”,[1] როგორც ცნობილია, გარკვეული მიზნით დაწერილი საისტორიო ნაწარმოებია. ბაგრატიონთა სამეფო დინასტიის მიერ ერთიანი საქართველოს ტახტის დაკავებამ და ამ საგვარეულოს თანდათან აღზევებამ დღის წესრიგში დააყენა ბაგრატიონთა პოლიტიკური ბატონობის იდეოლოგიური დასაბუთების მოთხოვნილება რისთვისაც გამოყენებული იქნა ქართულ-სომხურ სამყაროში ადრიდანვე შემუშავებული ლეგენდა ბაგრატიონთა სამეფოს ღვთიური წარმოშობის შესახებ. ისტორიკოსმა სუმბატ დავითის ძემ სათანადოდ დაამუშავა ეს ლეგენდა და შეადგინა ბაგრატიონთა ღვთიური წარმომავლობის გენეალოგია. თხზულება ადამიდან იწყება და XI ს. 30დიანი წლების დასაწყისის ამბებზე წყდება. მიუხედავად თხზულების ასე აშკარად გამიზნული დანიშნულებისა და ტენდენციურობი...

ალექსანდრე მაკედონელი

ალექსანდრე მესამე მაკედონიის მმართველი გახლდათ. მან შექმნა უზარმაზარი იმპერია, რომელიც მოიცავდა საბერძნეთს, ბალკანეთს, სპარსეთს, ეგვიპტეს და სხვა მრავალ ქვეყანას. შემდეგში მას ალექ-სანდრე დიდი, იგივე ალექსანდრე მაკედონელი ეწოდა.    ალექსანდრეს აღზრდას მამამისი ფილიპე განსაკუთრებულ ყურად-ღებას უთმობდა. მან მასწავლებლად პლატონის მოსწავლე - არისტო-ტელე მოიწვია. არისტოტელე იმ დროს ყველაზე განათლებულ პიროვ-ნებად ითვლებოდა. თავად ალექსანდრე იხსენებდა: „მე არისტოტელ-ეს მამის გვერდით ვაყენებ; მამამ სიცოცხლე მომანიჭა, არისტოტელემ ის, რაც სიცოცხლეს აზრს აძლევს".    შემდგომში კარგად გამოჩნდება, არისტოტელეს სწავლება, თუ რო-გორ მიეცა სიცოცხლისათვის აზრი ალექსანდრეს. ეს ნიჭი მსოფლიოს დაპყრობაში გამოადგა. როგორც მისი გამონათქვამებიდან ირკვევა, ალექსანდრე დიდებისმოყვარეობის ვნებაში იყო ჩავარდნილი. ის წერს: „მე რომ მოვკვდები, ჩემს სამარეს კი ნაგავს დააყრიან, მაგრამ იმავე ჟამთა ქარიშხალი მას გადახვეტავს და გამოჩნდება ჩემი საქმე, ღირსი - ბძენთა გაოცებისა". სხვა შემთხვევაში ამბობ...